Ziezo... Na een nachtje van veel te weinig slaap (22u tot 3u) toch er in geslaagd om al mijn foto's te selecteren, op Picasa te zetten en te voorzien van commentaren.
Was toch een stuk gemakkelijker dan bij de blogberichten foto's te gaan toevoegen.
donderdag 27 mei 2010
Foto's Indonesië
Ziezo... Na een nachtje van veel te weinig slaap (22u tot 3u) toch er in geslaagd om al mijn foto's te selecteren, op Picasa te zetten en te voorzien van commentaren.
Was toch een stuk gemakkelijker dan bij de blogberichten foto's te gaan toevoegen.
Thuis
Hehe...
Na 27u onderweg eindelijk weer thuis.
Deze voormiddag mijn appartement gekuist zoals het nog nooit gekuist is, maar sinds 16u heb ik mijne klop gekregen. Ik voel dat ik zou moeten slapen, maar
1) ik moet terug in het normale ritme komen en
2) er komt nog lekkere mama-gemaakte lasange mijn richting uit... Dus nog even proberen wakker te blijven...
Na 27u onderweg eindelijk weer thuis.
Deze voormiddag mijn appartement gekuist zoals het nog nooit gekuist is, maar sinds 16u heb ik mijne klop gekregen. Ik voel dat ik zou moeten slapen, maar
1) ik moet terug in het normale ritme komen en
2) er komt nog lekkere mama-gemaakte lasange mijn richting uit... Dus nog even proberen wakker te blijven...
woensdag 26 mei 2010
Abu Dhabi
Ziezo. Al 2 van de 3 vluchten achter de rug.
Voor ik op de shuttelbus van Terminal 1 naar Terminal 2 stapte in Jakata, leerde ik Kristien nog kennen. Een Belgische vrouw uit Tielt die haar dochter is komen bezoeken die hier voor een jaar is via AFS (6e humaniora overdoen in ander land).
Zij reist ook met Ethiad, ook via Abu Dhabi naar Belgie, dus nu doen we de trip verder met ons tweetjes. Waarschijnlijk denken ze dat ik haar dochter ben. Aangezien ze me hier ook nog altijd 25 schatten, zou dat
wel kunnen.
Na elk dutje ziet ze er altijd weer even fris en goed uit. Bij mij begint het stillekes aan bergaf te gaan. Het is een hele lange nacht. 6uur langer dan anders. Ik ben nu al heel erg moe.
Wonder boven wonder hebben ze de ijskast hier toegedaan op de luchthaven, dus het voelt hier niet meer zo koud aan. Kristien zegt dat dat misschien is omdat we de warmte nog in ons hebben.
Nog een uurtje of 3 wachten geloof ik voor de laatste vlucht. Nog eens 7u30... Maar daarna zie ik mijn beestjes terug en daar kijk ik wel naar uit.
Tot later voor de fotos. Ik vermoed dat er verder niet meer zo n spannende dingen zullen gebeuren onderweg.
Voor ik op de shuttelbus van Terminal 1 naar Terminal 2 stapte in Jakata, leerde ik Kristien nog kennen. Een Belgische vrouw uit Tielt die haar dochter is komen bezoeken die hier voor een jaar is via AFS (6e humaniora overdoen in ander land).
Zij reist ook met Ethiad, ook via Abu Dhabi naar Belgie, dus nu doen we de trip verder met ons tweetjes. Waarschijnlijk denken ze dat ik haar dochter ben. Aangezien ze me hier ook nog altijd 25 schatten, zou dat
wel kunnen.
Na elk dutje ziet ze er altijd weer even fris en goed uit. Bij mij begint het stillekes aan bergaf te gaan. Het is een hele lange nacht. 6uur langer dan anders. Ik ben nu al heel erg moe.
Wonder boven wonder hebben ze de ijskast hier toegedaan op de luchthaven, dus het voelt hier niet meer zo koud aan. Kristien zegt dat dat misschien is omdat we de warmte nog in ons hebben.
Nog een uurtje of 3 wachten geloof ik voor de laatste vlucht. Nog eens 7u30... Maar daarna zie ik mijn beestjes terug en daar kijk ik wel naar uit.
Tot later voor de fotos. Ik vermoed dat er verder niet meer zo n spannende dingen zullen gebeuren onderweg.
dinsdag 25 mei 2010
Fleece kwijt
Boehoe... ik ben mijn fleece kwijt.
Hij hing over mn Nikon schoudertas en toen ik aan de gate kwam was hij weg. Ofwel ben ik m kwijtgeraakt toen ik al mn tassen uit deed voor security, ofwel is hij ergens onderweg afgevallen en heeft iemand hem meegenomen. :-(
Het is mijn goede, dikke, warme, mooie, zwarte The North Face fleece.
En hem kwijt geraken is op zich niet zo erg, maar ik ga het zo verschrikkelijk koud hebben onderweg... Op de vliegtuigen geven ze (voor de verre vluchten) meestal wel een dekentje, maar ik was al aan t bevriezen op de Abu Dhabi luchthaven met fleece aan... Dus daar kijk ik nu wel wat tegen op...
Maar goed. Niets aan te doen. Loslaten zeker?
Ilse - luchthaven Denpasar (Bali) zonder lost en found
Hij hing over mn Nikon schoudertas en toen ik aan de gate kwam was hij weg. Ofwel ben ik m kwijtgeraakt toen ik al mn tassen uit deed voor security, ofwel is hij ergens onderweg afgevallen en heeft iemand hem meegenomen. :-(
Het is mijn goede, dikke, warme, mooie, zwarte The North Face fleece.
En hem kwijt geraken is op zich niet zo erg, maar ik ga het zo verschrikkelijk koud hebben onderweg... Op de vliegtuigen geven ze (voor de verre vluchten) meestal wel een dekentje, maar ik was al aan t bevriezen op de Abu Dhabi luchthaven met fleece aan... Dus daar kijk ik nu wel wat tegen op...
Maar goed. Niets aan te doen. Loslaten zeker?
Ilse - luchthaven Denpasar (Bali) zonder lost en found
`t is weer voorbij die mooie vakantie
http://www.youtube.com/watch?v=CjdiwHFJomU
Je hebt 'r maandenlang naar uitgekeken
De kouwe winter wou maar eerst niet om
Traag en langzaam kropen langs de weken
Maar eindelijk daar was 'ie toch de zon
De nachten kort de dagen lang
De ochtend vol van vogelzang
't Scherpe hoge zoemen van een mug
Dan denk je, ha daar is-t-ie dan
Dit wordt minstens een zomer van een eeuw
Maar lieve mensen, oh, wat gaat 't vlug
't Is weer voorbij die mooie zomer
Die zomer die begon zowat in mei
Ah, je dacht dat er geen einde aan kon komen
Maar voor je 't weet is heel die zomer alweer lang voorbij
De wereld was toen vol van licht en leven
Van haringgeur vermengd met zonnebrand
'n Parasol om 't felle licht te zeven
En in je kleren schuurde zacht 't zand
We speelden golf en jeu de boules
We zonden zalig in een stoel
We dreven met een vlot op de rivier
We werden wekenlang verwend
Maar ach, aan alles komt 'n end
Nu zit ik met m'n dia's in de regen hier
Herfst verkleurt weer langzaam alle bomen
'k Heb 's nachts allang weer m'n pyjama an
Dan had je es in juli moeten komen
Toen sliepen we 's nachts buiten op 't strand
En 's morgens vissen in de zon
En zwemmen zover als je kon
We voeren met 'n boot 'n end op zee
't Is jammer dat 't over ging
't Is allemaal herinnering
Daar doen we 't dan de hele winter maar weer mee
Je hebt 'r maandenlang naar uitgekeken
De kouwe winter wou maar eerst niet om
Traag en langzaam kropen langs de weken
Maar eindelijk daar was 'ie toch de zon
De nachten kort de dagen lang
De ochtend vol van vogelzang
't Scherpe hoge zoemen van een mug
Dan denk je, ha daar is-t-ie dan
Dit wordt minstens een zomer van een eeuw
Maar lieve mensen, oh, wat gaat 't vlug
't Is weer voorbij die mooie zomer
Die zomer die begon zowat in mei
Ah, je dacht dat er geen einde aan kon komen
Maar voor je 't weet is heel die zomer alweer lang voorbij
De wereld was toen vol van licht en leven
Van haringgeur vermengd met zonnebrand
'n Parasol om 't felle licht te zeven
En in je kleren schuurde zacht 't zand
We speelden golf en jeu de boules
We zonden zalig in een stoel
We dreven met een vlot op de rivier
We werden wekenlang verwend
Maar ach, aan alles komt 'n end
Nu zit ik met m'n dia's in de regen hier
Herfst verkleurt weer langzaam alle bomen
'k Heb 's nachts allang weer m'n pyjama an
Dan had je es in juli moeten komen
Toen sliepen we 's nachts buiten op 't strand
En 's morgens vissen in de zon
En zwemmen zover als je kon
We voeren met 'n boot 'n end op zee
't Is jammer dat 't over ging
't Is allemaal herinnering
Daar doen we 't dan de hele winter maar weer mee
Samenvatting Indonesie
Nu is het echt wel voorbij.
Maar het is zo goed, zo fantastisch geweest.
Een overzichtje van de hoogtepunten:
En nu zit ik boordevol energie en inspiratie om vanalle leuke dingen te gaan doen als ik terug thuis ben...
Het was trouwens ook heel leuk om al deze ervaringen met jullie te delen via deze blog.
Helaas...
Ik vrees dat het er op zit...
Maar ik ga nog heel lang nagenieten!
IndonEsli
Maar het is zo goed, zo fantastisch geweest.
Een overzichtje van de hoogtepunten:
- Ik heb het Yogyakartaanse verkeer meegemaakt vanuit een Becak
- Ik heb een zilvercursus gevolgd waarin ik mijn ring heb gemaakt
- Ik ben betoverd geweest door het magische gevoel bij zonsopgang op Borobudur
- Ik heb Tine en Bart leren kennen
- Ik heb de Bromo vulkaan gezien (waar ik ben geraakt na een leuk avontuur)
- Ik heb de Ijen vulkaan gezien en heb zwaveldampen kunnen inademen
- Ik heb genoten van dagelijkse massages
- Ik heb onder mijn voeten gekregen als ik mijn bord niet leegat (vandaag weer)
- Ik heb geschilderd
- Ik heb een rit achterop de moto gemaakt
- Ik heb rijstterrassen gezien
- Ik heb Indonesische wc`s getrotseerd
- Ik heb namiddagen al lezend in het Cafe des artistes doorgebracht (waar ze lekkere ballekes in tomatensaus hadden)
- Ik heb me te goed gedaan aan banana en coconut milkshakes (en veel spaghetti napolitana`s :-)
- Ik heb leren onderhandelen als de besten en heb goede deals gedaan
- Ik heb een grote dikke vieze zwarte spin -die van plan was om bij me te slapen- op andere gedachten gebracht
- Ik heb genoten van het schuilen voor een hevige regenbui met zonnige muziek naast een reuzesprinkhaan
- Ik heb een energetische massage gerkegen (zoiets als reiki)
- Ik ben (onvoorzien) naar de Gili islands afgezakt waar ik heb genoten van de zonsopgang op het strand
- Ik heb gezien hoe mooi het is onder water en heb tussen de waterschildpadden gezwommern
- Ik heb door de vlucht gezweefd onder een Parapente in Nusa Dua
- Ik heb de zonsondergang op het strand in Kuta beleefd
- Ik heb leuke souvernirs voor anderen en voor mezelf gekocht
- Ik heb tips voor interessante boeken (de kracht van het nu, de alchemist, eat pray love) en films (before sunrise en before sunset) gekregen
- Ik heb zoveel toffe mensen uit de hele wereld (Alaska, Litouwen, Zwitserland, Kualalumpur, Duitsland, Italie, UK, Canada, Nederland, Belgie, ...) ontmoet
En nu zit ik boordevol energie en inspiratie om vanalle leuke dingen te gaan doen als ik terug thuis ben...
Het was trouwens ook heel leuk om al deze ervaringen met jullie te delen via deze blog.
Helaas...
Ik vrees dat het er op zit...
Maar ik ga nog heel lang nagenieten!
IndonEsli
maandag 24 mei 2010
Bedbugs vs mosquitos
Bij deze moet ik toch even mijn excuses aanbieden aan de valselijk beschuldigde muggen.
Het moeten toch bedbugs geweest zijn die me zo hebben aangevallen.
Het is alleen in dat ene (super) hotel gebeurd, 2 nachten op rij en nergens anders. Bovendien heb ik ondertussen wel al muggebeten gehad, maar die zien er uit zoals bij ons.
Het moeten toch bedbugs geweest zijn die me zo hebben aangevallen.
Het is alleen in dat ene (super) hotel gebeurd, 2 nachten op rij en nergens anders. Bovendien heb ik ondertussen wel al muggebeten gehad, maar die zien er uit zoals bij ons.
Abonneren op:
Posts (Atom)