Water palace en Ondergrondse moskee

In de boekskes staat dat de bezienswaardigheden in Yogya het water palace en de ondergrondse moskee zijn. Dus die kzam ik ook tegen op de wandeling die door de Lonley Planet wordt aangeraden.

De ingang vinden was niet gemakkelijk. Je moest eigenlijk door een werf (waarvan je denkt, hier zal het zeker niet zijn). Een Indonesier vroeg me `where you going?` (of wat dacht je?). mdat ik toch niet echt wist waar het juist was (remember de werf) vroeg ik hem waar de ingang was  en lap... ik had hem aan mijn been.

Nu, alleen had ik het nooit gevonden, want je moest echt door een wirwar van kleine straatjes, tussen de huizen. Op een gegeven moment wijken we van het pad af en moet ik door echte brokken stenen. Ik dacht, dat kan hier niet juist zijn. Er liepen toen net 2 chinees uitziende meisjes op het gewone pad, dus checke ik toch even of het weldegelijk deze kant uitwas. Maar hij zij meteen tegen hen `ja he, het is langs hier he?` en toen zeiden zij natuurlijk ja, dus wist ik het nog niet. Maar goed, ik ben maar gevolgd, en het bleek dan toch juist te zijn.

* gewoon ter info: er lopen hier dooschrijnende gekko`s door het internetcafe, hopelijk vinden ze mijn tenen niet *

Daar aangekomen moest je een ticket nemen, dus dacht ik van hem verlost te zijn, maar nee hoor. Hij ging mee (dat kan blijkbaar ook zonder ticket als je tegen de kassa roept `just 1 ticket`). Ik zei dat ik wel alleen zou gaan en dat ik wat rust wou, maar dat was allemaal geen probleem voor hem. Ik zei dan ook tegen hem dat hij dan op het einde waarschijnlijk geld zou vragen voor de info die hij geeft, maar dat ik daar helemaal niet om gevraad heb. Hij zei dat hij gewoon zijn Engels wou oefenen en dat hij geen geld wou. Ik dacht jaja...

In ieder geval heeft hij me dus wat uitelg gegeven over het water palace in gebrekkig engels. Op zich was het eigenlijk helemaal niet zo mooi of wauw. Die sultan had dus iets laten bouwen met zwembaden. Vooraan een zwembad voor zijn vrouwen. Erachter een voor de kinderen. Dan had hij een uitkijktoren van waaruit hij de vrouwen kon zien zwemmen. Dan gooide hij een bloemetje naar beneden naar de vrouw die hij wou. Die moest dan naar de make up kamer, mocht dan wat gaan zwemmen met de sultan in zijn eigen zwembad achter de uitkijktoren en daarna gingen ze nog wat in de sauna en andere dingen doen en daarna koos hij er een andere vrouw uit... Sultan toch...

Dan naar die ondergrondse moskee. Onderweg vroeg mijn ongewenste gids me of ik batik ateliers wou gaan bekijken... Aha... daar zat het addertje dus. Daar krijgen die gasten ook commissies op wat je koopt. Ik zei dat ik batik niet mooi vond. Hij zei dat ik toch zeker een herinnering van hier wou voor thuis. Ik zei dat ik mijn foto`s had al herinnering. En ziezo. Toen waren we klaar. Hij heeft me nog de ingang getoond van de ondergrondse moskee en dan was hij weg. Zonder geld te vragen.

Nu die moskee was ook niet veel soeps. Heel klein, niet eens ondergronds. Het enige speciale waren de trappen in het midden. Ik denk dat Esscher daar zijn mosterd is gaan halen. Ik toon de foto`s wel als ik thuis ben.